Benim şiirlerim
Aşk kokar.
Sevgi kokar.
İnsan kokar.
Sarar sarmalar yüreğinden sevgiyle.
Kızsa da kızamaz.
Küsse de küsemez.
Kimseyi üzmeye kıyamaz.
Nefret hiç olmaz içinde .
Umut olur ,
Yağmur gibi yağar dize dize.
Sevgi olur,
Sımsıcak güneş gibi
Işıtır yürekleri.
Aşk olur.
Bazen, sevgilinin yanağına konan bir kelebek.
Bazen sımsıkı saran bir dost elidir.
Benim şiirlerim sevgi kokar.
Benim şiirlerim
Çocuk kokar.
Bir gözyaşında isyan,
Çıplak ayakta
Sel olur taşar.
Gözündeki yaşı,
Tebessümle durdurur.
Bir çocuk gülüşüyle,
Aydınlanır dünyam.
Buram buram sevgidir.
Haksızlığa karşı en büyük başkaldırı.
Birlik ve beraberliğe,
Uzanan en sadık dost eli.
Bir ömür yürümeye
Sağlam bir yürektir.
Benim şiirlerim Anadolu kokar.
Bir sazın tellerinde çoşar.
Bir türkünün ezgilerinde kah halaya durur.
Kah bir zeybek olup dizi ile titretir yeri göğü.
Uçtan uca yüreğimizi bağladığımız Anadolu.
Benim şiirlerim.
Kah merdivenle tırmanılan Ay dedenin sevimli yüzü.
Yıldızlarda koştuğum saman yolu.
Gökyüzünde beyaz bir bulut .
Bazen sımsıcak bir güneş ışığı.
Bazen hüzün yağmurlarını yağdıran
Asi bir bulut .
Dibine daldığımız uçsuz bucaksız deniz.
Benim şiirlerim ne olursa olsun,
Özgürlük kokar.
İnsan kokar.
Sevgi kokar.
Aşk kokar.
Ama her şeyden önce,
Sadakat kokar.
Sonsuza kadar.