Cumhuriyetin ön sözü Çanakkale Deniz Zaferi’nin  106  yılı kutlu olsun. Bu zafer Türk Milleti’ne ; Hakkari ’li Mehmet’in , Kars’ lı Mustafa’nın , Sinop ’lu Hasan’ın , Kerkük’ lü Mehmet’in , Muğla’ lı Hüseyin’in ,  Kudüs’ lü   Yusuf’un , Tokat’lı Hacı’nın , Üsküp’ lü Yahya’nın  bıraktığı büyük mirastır. Büyük  Komutan Mustafa  Kemal ve komuta arkadaşlarının askeri dehasının mührüdür. Cumhuriyetin müjdecisidir. Asil Türk Milleti’nin  toprağını  vatan yapan  bütün  şehit  ve gazilerini   saygı ve rahmetle anıyorum…Çanakkale’ye Haçlı  ruhuyla saldıran İtilaf Devletleri  (İngiltere , Fransa , Rusya liderliğinde 37 devlet)  subay ve askerlerinin gözünden  yazılan mektup , anı ,haber ,raporlarda Türkler ve Türk askeri  hakkında  ki  değerlendirmeleri  anlatmak istiyorum. Çünkü  gerçeğin  dili tektir…

 

Öncelikle İtilaf Devletleri  Çanakkale’ye niçin geldiklerini bile bilmeyen sömürge askerlere  Türklere  karşı nefret tohumları aşılıyor  ve : “Sakın teslim olmayın , esirleri Türk askerleri yakıyor.”  Diyerek   esi r düşmektense  intihar  telkini yapıyorlardı…

 

Bir süre sonra bu korkunun  yersiz  olduğunu   Anzaklar  Türklerle ilk temaslarında anlamışlardı.Hatta  Avustralya   askerlerine gaz maskesi dağıtırken  Anzak askerleri : “ Türkler , dürüst  savaşçılardır. Zehirli gaz kullanmazlar. “ diyerek kabul etmemişlerdir. Gerçekten de   zehirli  gaz hiç kullanılmadı…

 

İftiralara Yeni Zellanda ’lı er cevap veriyor  ve : “ Türklere hiçbir  düşmanlık hissi beslemediğimin farkına vardım…Onlar artık bizim için  Johny Türk , yani dert ortağı olmuştu…” diyordu…

 

Gazeteci , C.E,V  Bean 10 Kasım 1915’te  anılarında : “ Son zamanlarda Türklerle iyi iletişim  kuruyorduk .  Diyorlardı ki İngilizlerin çok yiyecekleri ve cephanesi  olabilir ; ancak bizimde süngülerimiz ve inancımız var …”dediklerini anlatır…

 

Genaral   Lan Hamilton’da : “Dünyada Türklerden başka  bir din uğruna canını feda etmeye  tartışmasız hazır  bir millet ve asker yoktur. “  diyen  Hamilton  7 Haziran 1915  günü  şahit olduğu olayı anılarında anlatır : ” Türkler , bir gemimizi vurmuş gemi yanıyordu. Bir top daha atsalar gemi batacaktı…Ama atmadılar… Bu askerlerin gemiyi terk etmelerine izin vermekti… Türkler  gerçekten  çok ilginç…”

 

Yeni Zellanda ,  Otago Times Gazetesi…1 Kasım 1915…Şu yorum yapılıyor .” Türkler , hastaneye  ateş açmıyor , zehirli gaz kullanmıyor ,  Triumph  isabet alıp batmaya  başlayınca , ateş etmiyor , İKİLİ  OYNAMIYOR…”

 

Halbuki   İngilizler , 1 Mayıs 1915’te  Türk , esir  İngiliz , Anzak  2500  yaralının tedavi gördüğü sahra hastanemizi  yerle bir ediyordu…6 Temmuz 1906 tarihli Cenevre Sözleşmesi’ne rağmen…

 

10 Ağustos 1915  Argus  Gazetesi’nde  : “Düşünceli ve saygılı Türk “ başlıklı mektupta  H.D.Collyer  şunları anlatıyordu : “ Türklerin aslında iyi kalpli insanlar olduğunu biliyorum.Bunu kanıtlayan üç olay yaşadım…Birincisi 12 yaralımıza ilk müdahaleyi yaparak bize teslim ettiler…ikincisi , yine bir yaralımızı bulduğumuzda yaraları sarılı , yanında da su ve bisküvi vardı…üçüncüsü , çok yaralı bir askere  ilk pansumanı yaptıktan  sonra  ateşi keserek tahliye koridoru açmışlardı….”

 

13 Eylül 1915…Deniz Albayı D.L.Steele  : “ Yaralı bir Avustralya askerini  Türkler iade edeceklerini bildirir…Hemen  Türk malı bir sedye ve battaniyeye sarılı , tedavi edilmiş olarak teslim edilir…Asker gördüğü  insanlığı hürmetle anlattı…”der…

 

Lord Casey ise: “  Türk Milleti’nin ve Mehmetçiğin  barbarlıktan uzak , insancıl karakterini  savaş meydanlarında tanıdıklarını  , takdir ettiklerini  ve hayranlıkla ülkelerine döndüklerini…” anlatır…

 

Savaş Türklerin zaferi ile biter… Artık Çanakkale  anılarda…Tarihin şanlı sayfalarında...

 

Yıl 1934 , Çanakkale … Mareşal  Mustafa Kemal Atatürk’ün kaleme aldığı  nutku İçişleri Bakanı Şükrü Kaya kürsüde  okuyor  : “ Bu memleketin toprakları  üstünde kanlarını döken kahramanlar !
Burada bir dost vatan toprağındasınız . Huzur ve sükun içinde uyunuz. Sizler, Mehmetçikle yan yana ,koyun koyunasınız .Uzak diyarlardan evlatlarını harbe gönderen analar ! Göz yaşlarınızı dindiriniz. Evlatlarınız bizim bağrımızdadır. Artık bizim evlatlarımız olmuşlardır…”

 

Aradan 106  yıl geçti… Çanakkale  , barışın ve dostluğun kalesi oldu…

 

Bu  destanın  kahramanı  Türk Milletinin asil evladı   Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ü   ve eserlerini Cumhuriyetin ön sözü  Çanakkale’de; son sözü 30 Ağustos’ta  yaşayanlara  , yaşatanlara selam olsun…

 

Bu eserlerin  kahramanlarını ,  On beşlileri, Kınalı Alileri ,Yahya çavuşları ,Havranlı  Seyit  Onbaşıları ,Mareşal  Fevzi Çakmak’ın kardeşi Üsteğmen Nazif Çakmakları gençlerimize yerinde  yaşayarak tanıtsak ne güzel olur…

 

İngiltere ve diğer ülkelerde olduğu gibi her ile bir Çanakkale Abidesi yaparak  Tokat’lı 62  şehidimizin adını yazarak  anısını yaşatsak ne güzel olur…

 

NE GÜZEL OLUR…

 

NE GÜZEL OLUR…